lunes, 29 de febrero de 2016

"O que a túa pel agocha" / "Lo que tu piel oculta"

Nos recunchiños da túa pel agardan
folerpas de desexo
que caen dende o sobrado
da memoria; recantos de verdades
fai tempo esquecidas, que xa ninguén lembra,
como que hai un oco de morte
na vida, cando comeza; ou un segundo
de sangue na espada que agarda,
ou unha gota de tinta no papel en branco.

Aí están, na túa pel, eu véxoos. Pero
hai sombra a un lado, e no outro, sombra,
e nós no medio, agardando ó final que volva a vida
cando fai tanto que se esgotaron os bicos.

Agardando ó final que volvan os bicos
cando fai tanto que se esgotou o tempo.

Un rumor no bosque, unha tristura na alma,
e, entre un e outra, ó fondo, unha ramaxe espesa.

O que a túa pel agocha.

Trad.:
En los rinconcitos de tu piel aguardan
copos de nieve de deseo
que caen desde el desván
de la memoria; esquinas de verdades
hace tiempo olvidadas, que ya nadie recuerda,
como que hay un hueco de muerte
en la vida, cuando comienza; o un segundo
de sangre en la espada que espera,
o una gota de tinta en el papel en blanco.

Ahí están, en tu piel, yo las veo. Pero
hay sombra a un lado, y, al otro, sombra,
y nosotros en medio, esperando al final que vuelva la vida
cuando hace tanto que se agotaron los besos.

Esperando al final que vuelvan los besos
cuando hace tanto que se agotó el tiempo.

Un rumor en el bosque, una tristeza en el alma,
y, entre uno y otra, al fondo, un ramaje espeso.

Lo que tu piel oculta.


No hay comentarios:

Publicar un comentario